Zelfrealisatie is bewustzijn en gewaar zijn van het absolute in eenheid tot het tastbare in een hartslag. Het gehele leven van de mens staat gelijk een doorlopende drang naar bewustzijnsgroei. Hierin is non-dualiteit een perspectief op het leven dat uitzoomt en prikkelt naar zelfrealisatie in het volste bestaan. De universele kosmische wetten dragen bij aan dit voelen en beseffen.

Leven vanuit het perspectief van eenheid en verbondenheid in het nu moment opent de dimensie van innerlijke vrijheid, sereniteit en liefde. Het opent het hart, de toegang tot de geest. Daarnaast opent dit het pad (Tao) van de eenvoud, helderheid en gelijkmoedigheid van het leven en wie je ten diepste bent.

Het universum, de wereld, het lichaam, gedachten en gevoelens zijn allemaal ervaringen die worden waargenomen en zijn niet het bewustzijn zelf. Vanuit het non-dualistische perspectief is alles wat ervaren wordt ongrijpbaar, een tijdelijke ervaring in de materiële wereld. De ervaring kan worden begrepen voor wat ze is en gelaten worden in het moment. Dat wat de waarde van een ervaring is, is het inzicht dat het hogere zelf bewustzijn is, de geestelijke wereld. 

De kennis en wijsheid van non-dualiteit is al eeuwen bekend en is o.a terug te zien in het Hindoeïsme, Advaita Vedanta uit de Vedische Cultuur, Boeddhisme en Jezus Christus uitte zich hier in zijn boodschappen ook over. De mystieke kant van het leven ervaart en weet met een dieper weten dat eenheid en verbondenheid in alles aanwezig is. Dit is in allerlei levensovertuigingen en religies terug te zien in de mystiek. Leven vanuit het bewustzijn van non-dualiteit stimuleert ‘verlichting’: het zijn in volledige vrijheid, vrede en besef. De ontwikkeling naar een leven vanuit het non-duale perspectief gebeurt door middel van zowel kennis als eigen ervaring evenals oefening.